Νίκος Οικονομόπουλος: Θα κάνω το εμβόλιο όταν περάσει η περίοδος νόσησης

Για όλα μίλησε ο Νίκος Οικονομόπουλος σε μια από τις σπάνιες φορές που παραχωρεί συνεντεύξεις.

Ο δημοφιλής τραγουδιστής μίλησε για την καριέρα του, τα δύσκολα παιδικά χρόνια και πώς βρέθηκε να δουλεύει από την ηλικία των 12 ετών ενώ αποκάλυψε πως από υπάλληλος σε πιτσαρία έπιασε στα χέρια του μικρόφωνο. Ο τραγουδιστής μίλησε για την πίστη του στον Θεό, την μοναχικότητα αλλά και το πόσο δύσκολο του είναι να κάνει φιλίες. Στη συνέχεια αναφέρθηκε και στην περιπέτειά του με τον κορωνοϊό λέγοντας πως θα κάνει το εμβόλιο όταν περάσει η περίοδος νόσησης.

 

Ο τραγουδιστής ξεκίνησε την αφήγησή του στο «Ενώπιος Ενωπίω» λέγοντας πως έχει ταλέντο να ξεχωρίζει ποιο κομμάτι θα κάνει επιτυχία. Μόνο μία φορά έπεσε έξω στο κομμάτι «Εξαιτίας σου» που δεν περίμενε ότι θα αγαπηθεί τόσο από τον κόσμο.

 

«Γεννήθηκα στην Πάτρα και μεγάλωσα στην Κάτω Αχαΐα. Εκεί έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Εκεί έκανα παιδικούς φίλους, θα έλεγα ότι ήταν δύσκολα χρόνια για εμένα, δεν ήμασταν ευκατάστατη οικογένεια. Μεγάλωσα με τη γιαγιά και τον παππού μου από την πλευρά του πατέρα μου γιατί οι γονείς μου χώρισαν. Δύσκολες καταστάσεις, δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες. Έπρεπε να δουλεύω από μικρή ηλικία από 12, δούλευα στο ψαράδικο του παππού μου», είπε αρχικά για να συνεχίσει: «Δούλευα σε μία πιτσαρία παράλληλα στα 13-14 σερβιτόρος και ερχόταν κάποιος που έφερνε τα αλλαντικά και έπαιζε μπουζούκι στο μαγαζί που ξεκίνησα να τραγουδάω στον Πύργο Ηλείας. Το πρώτο τραγούδι που του είπα ήταν του Καζαντζίδη».

 

 

Από τους καλλιτέχνες που θαυμάζει είναι ο Γιάννης Πάριος, ο οποίος και βγήκε σε τηλεφωνική σύνδεση για να μιλήσει εκείνον. «Πατέρα μου», «γιε μου» ήταν οι πρώτες κουβέντες τους. «Ο Νίκος είναι πολύ καλό παιδί. Είναι από τους νέους τραγουδιστές που έχουν τη νοοτροπία παλιών».

 

Πολλές φορές έχει μιλήσει για την πίστη του στον Θεό και τα θεία. Από εκεί αντλεί δύναμη για το αύριο, βρίσκει στήριγμα στις δύσκολες στιγμές του. «Από πολύ μικρή ηλικία είμαι συνδεδεμένος με την πίστη. Πιστεύω περισσότερο στον Χριστό παρά στην ύπαρξή μου. Όλα ξεκινάνε από την παιδική μας ηλικία. Ένα μικρό παιδί έχει ανάγκη κάπου να πιαστεί και δεν το βρίσκει στην οικογένειά του εγώ το βρήκα εκεί στον Χριστό. Είμαι ταγμένος εκεί με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Και το έχω πάρει πίσω, δεν μπορείς να το ερμηνεύσεις, είναι κάτι πολύ προσωπικό. Δεν θέλω να πείσω κάποιον να κάνει κάτι».

 

Σαν χαρακτήρας δηλώνει μοναχικός αλλά έχει την επιθυμία να βρει έναν άνθρωπο να περάσει την υπόλοιπη ζωή του μαζί και να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια. «Θα το ήθελα να έρθει μία μόνιμη σχέση στη ζωή μου. Θα πρέπει να έχει προσωπικότητα, σίγουρα κοιτάς και την εμφάνιση, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό και να εκτιμάει τον Νίκο. Όσο να είναι εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε ανασφάλειες. Δεν είμαστε σίγουροι αν οι άνθρωποι μας πλησιάζουν για εμάς ή για τη φήμη μας». «Θέλω να σώσω αυτά που δεν εισέπραξα εγώ ως παιδί».

 

 

«Θα κάνω το εμβόλιο όταν περάσει η περίοδος της νόσησης. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Πολλοί έχουν μπει στη διαδικασία, όπως και εγώ να φοβούνται. Δεν σου κρύβω, Νίκο, ότι φοβάμαι ή ότι φοβήθηκα και πριν να κάνω το εμβόλιο. Δεν αρνήθηκα ποτέ την επιστήμη, αλλά κάποιοι μπερδεύουν την θρησκεία με την επιστήμη και είναι λάθος. Διχάζουν τον κόσμο. Όχι, άλλος διχασμός», δήλωσε και πρόσθεσε: «Ήταν μια περίοδος μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Μετά από ένα διάστημα τριών εβδομάδων θα άνοιγε το μαγαζί στο οποίο εμφανίζομαι, όμως έπρεπε να εμβολιαστώ γιατί τα μαγαζιά πλέον αυτά δουλεύουν μόνο με εμβολιασμένους. Δεν πρόλαβα να εμβολιαστώ γιατί σκέφτηκα αρχικά μήπως έχω καμιά παρενέργεια και χάσω τις διακοπές μου. Προγραμμάτιζα να κάνω το εμβόλιο μετά τις διακοπές μου».

 

 

«Εν τω μεταξύ δεν σύχναζα σε μέρη με κόσμο, ο κορωνοϊός με βρήκε και με βρήκε δύσκολα γιατί μου γύρισε σε πνευμονία και αυτός ήταν ο λόγος που πήγα στο νοσοκομείο και χρειάστηκε για δυο μέρες να είμαι με οξυγόνο. Εύχομαι να μην το περάσει κανένας άλλος άνθρωπος και εύχομαι να μην χαθούν άλλες ζωές, χάνονται πολλές ζωές δυστυχώς», εξομολογήθηκε ο Νίκος Οικονομόπουλος και κατέληξε: «Ακόμη και ο προηγούμενος από μένα στη σειρά που θα κοινωνήσει στην εκκλησία έχει νοσήσει, θα κοινωνήσω κι εγώ κανονικά. Όταν πιστεύεις κάτι τόσο δυνατά -όπως εγώ πιστεύω στον Χριστό– δεν σε ενδιαφέρει τίποτα, βάζω στην άκρη τον εαυτό μου, δεν με αφορά ο εαυτός μου. Η Θεία Κοινωνία είναι το φάρμακο των ανθρώπων, το λέω και συγκινούμαι».