Μια συνέντευξη στο περιοδικό Hello παραχώρησε η Τάμτα, η οποία μίλησε μεταξύ άλλων, για πτυχές της προσωπικότητάς της και φυσικά για την μόδα.
Τι χρειάζεται μια γυναίκα για να έχει στυλ;
Προσωπικότητα! Τα λεφτά δεν κάνουν το στυλ. Βέβαια, αν έχεις και γούστο και χρήματα, η κατάσταση διευκολύνεται. Εμένα μου αρέσει να ψάχνω παλιά πράγματα και, όταν ανακαλύπτω θησαυρούς, ικανοποιούμαι περισσότερο απ’ ό,τι αν έμπαινα σε ένα μεγάλο οίκο. Η μισή γκαρνταρόμπα μου είναι από flea market. Στα ταξίδια μου χάνομαι εκεί και οι φίλοι μου παραπονιούνται, αλλά, όταν βλέπουν τις αγορές μου, ενθουσιάζονται.
Πόσο χρόνο καταναλώνεις για μια καθημερινή εμφάνιση και πόσο για μια επίσημη;
Για μια καθημερινή μου εμφάνιση, δεν σκέφτομαι πολύ. Είμαι εντελώς άβαφη και με τα μαλλιά μου όπως να ‘ναι. Υπάρχουν όμως και ημέρες που, ανάλογα με τη διάθεσή μου, θέλω να κάνω ένα τσακ παραπάνω. Αν όμως πρέπει να πάω κάπου και επιθυμώ, για παράδειγμα, ένα ανδρόγυνο look, μπαίνω στο ρόλο. Έχω παίξει πολύ με την εικόνα μου, έχω κάνει πολλές εμφανίσεις και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη. Πολλές έχουν αποτυπωθεί ως εναλλακτικές, αλλά υπήρξαν και
πολλές κλασικές. Πάντα στη μνήμη μένει το ιδιαίτερο. Είμαι υπερήφανη για τις εμφανίσεις μου. Όταν βρέθηκα στο Φεστιβάλ Καννών, δεν ήμουν καθόλου προετοιμασμένη, αλλά ήμουν χαρούμενη, κι ας μη με γνώριζε κανείς. Το ότι ζούσα τέτοιες στιγμές με έκανε να σκεφτώ την απρόβλεπτη πορεία της ζωής και συγκλονίστηκα.
Η ζωή σου είναι απρόβλεπτη;
Πολύ! Λέω ότι έχω ζήσει τρεις ζωές λόγω όσων μού έχουν συμβεί. Ο πρώτος κύκλος ήταν τα πολύχρωμα παιδικά μου χρόνια εξαιτίας της καταγωγής μου και των συνθηκών στη χώρα μου. Υπήρχαν χαρά και δυσκολία ταυτόχρονα. Ο δεύτερος όταν παντρεύτηκα και έγινα μαμά, μια άλλη συνθήκη. Ο τρίτος όταν άλλαξα χώρα και πήρε η ζωή μου αυτή την πορεία. Είμαι πολύ υπερήφανη για τον εαυτό μου. Το λέω πια, σε αντίθεση με παλαιότερα. Με βοήθησε πολύ η καραντίνα, στη διάρκεια της οποίας, όπως πολύς κόσμος, έμεινα με τον εαυτό μου και δούλεψα με το μέσα μου, τη δημιουργικότητά μου αλλά και την επαγγελματική μου υπόσταση. Το κλιπ του «Σ’ αγαπώ» το γύρισα στο σπίτι με ένα κινητό και τον Πάρι (σ.σ. Πάρις Κασιδόκωστας, ο σύντροφος της τραγουδίστριας) να βιντεοσκοπεί υπό τις οδηγίες μου. Ευτυχώς, δεν είναι άσχετος! (γέλια).
Σε αφορά το πώς αξιολογείται η δουλειά σου από το κοινό;
Οι καλλιτέχνες είμαστε περίεργα πλάσματα. Ιδανικά, θέλουμε να είναι αποδεκτός ο τρόπος έκφρασής μας. Δεν συμβαίνει πάντα. Ωστόσο, όταν βιοπορίζεσαι από τη δουλειά σου, είναι ίσως αναγκαστικό να προσαρμόζεσαι. Πρέπει να υπολογίζω τι θέλει το κοινό. Φυσικά έχω κάνει εκπτώσεις, χωρίς να ακυρώνεται η πορεία μου. Τώρα νιώθω πιο έτοιμη να κάνω αυτό που θέλω, αυτό που είμαι, δίχως να επιδιώκω καθολική αποδοχή. Είναι πάντα ωραίο να διαβάζεις καλά σχόλια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις με ποια ψυχοσύνθεση γράφει ο καθένας το οτιδήποτε, είτε αρνητικό είτε θετικό. Γνωρίζω ότι έχω κάνει πράγματα που δεν είναι κατανοητά στον πολύ κόσμο και δεν αρέσουν σε κάποιους, αλλά δεν με νοιάζει. Δεν αντέχω όμως τα σχόλια που αφορούν πιο προσωπικά κομμάτια, το παιδί και την οικογένειά μου. Παρ’ όλα αυτά, έχω λάβει πολύ σεβασμό και αγάπη.
Τίνος τη γνώμη υπολογίζεις πολύ;
Στην προσωπική μου ζωή δεν υπολογίζω τη γνώμη κανενός. Με κατευθύνει αυτό που αισθάνομαι. Στα επαγγελματικά μου έχω ανθρώπους των οποίων η άποψη με ενδιαφέρει. Φυσικά, λόγο έχει η κόρη μου. Με την Άννυ έχουμε μεγαλώσει μαζί, η γνώμη της μετρά για μένα και είναι πάντα υποστηρικτική, σπάνια θα μου πει να μην κάνω κάτι. Το ίδιο ισχύει και για τη μητέρα μου.