Ο Γιώργος Γιαννιάς είναι ένας τραγουδιστής με σπουδαία καριέρα στην Ελλάδα, αλλά αρκετά δύσκολο παρελθόν, το οποίο τον διαμόρφωσε και τον βοήθησε να φτάσει στο σήμερα.Ο δημοφιλής τραγουδιστής έχει μιλήσει αρκετές φορές για τα σημαντικά κεφάλαια της ζωής του. Σε πολλές συνεντεύξεις του έχει μιλήσει για τα παιδικά του χρόνια στη Ρόδο, αλλά και για την απόφασή του να εγκαταλείψει το σχολείο. Έχει μιλήσει ανοιχτά ακόμα και για το πρόβλημα υγείας με το οποίο ήρθε αντιμέτωπος ο πατέρας του, ενώ έχει εξομολογηθεί πώς βίωσε και τον θάνατο της μητέρας του.
Ο Γιώργος Γιαννιάς γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου το 1979 στη Ρόδο. Πριν ακόμα τελειώσει το σχολείο ξεκίνησε να εμφανίζεται σε νυχτερινό μαγαζί του νησιού και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να τον προσελκύσει η δισκογραφική εταιρεία Minos EMI και να τον καλέσει στην Αθήνα για να υπογράψει συμβόλαιο μαζί της σε ηλικία 18 ετών.Το 2001 ξεκίνησε να εμφανίζεται στο καλοκαιρινό Romeo και ήδη το όνομά του άρχιζε να γίνεται ευρύτερα γνωστό στην αθηναϊκή νύχτα καθώς την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με την υπογραφή της Εύης Δρούτσα με τίτλο “¾” και πιο γνωστό τραγούδι το “Φύγε”.«Στην Αθήνα δεν ξέραμε κανέναν. Χτυπούσαμε πόρτες προκειμένου να βρω δουλειά. Για τέσσερα χρόνια την έβγαζα με μακαρόνια με κέτσαπ και λίγη κάππαρη και ελαιόλαδο που μου έστελναν από το χωριό. Προσπαθούσα να μην επιβαρύνω τους γονείς μου, οι οποίοι ήταν σαν να με σπούδαζαν αυτά τα τέσσερα πρώτα χρόνια μου στην Αθήνα», είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή του.
«Σε ηλικία 40 ετών αρρώστησε. Δημιουργήθηκε ένα σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά του και έκανε τετραπλό bypass. Από εκεί και πέρα, η ζωή του πατέρα μου άλλαξε. Ήταν περισσότερο αδύναμος και δεν μπορούσε να δουλεύει πολλές ώρες στο μαγαζί. Όταν έφτασα στην ηλικία των 14, βοηθούσα κι εγώ. Πήγαινα και στο σχολείο και στη δουλειά. Στο λύκειο, όμως, εκτός από το σχολείο και το μαγαζί, είχα ξεκινήσει σιγά σιγά να τραγουδάω και κάπου εκεί σταμάτησα το σχολείο και δεν το τελείωσα ποτέ. Αφενός εργαζόμουν στο καθαριστήριο με τον αδελφό μου για να στηρίξουμε τον πατέρα μας και αφετέρου αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με το τραγούδι.Ακόμα και μέσα στο καθαριστήριο τραγουδούσα και κάναμε πολλές μουσικές βραδιές με θείους-και θείες μου. Στα μέσα του λυκείου αποφάσισα να σταματήσω το σχολείο. Σε αυτή την απόφαση με στήριξε όλη μου η οικογένεια. Μια εξαιρετικά δεμένη οικογένεια που δεν έμπαζε από πουθενά. Μάλιστα ο πατέρας μου με πήρε από το χέρι και πήγαμε μαζί στην Αθήνα, ενώ προηγουμένως είχαμε ετοιμάσει μαζί ένα demo με τραγούδια που ερμήνευα», είχε αποκαλύψει παλαιότερα στο περιοδικό People.
Ο Γιώργος Γιαννιάς σε συνέντευξή του είχε αποκαλύψει: «Οι γονείς μου ήταν πολύ ερωτευμένοι και είχαν ένα δέσιμο σχεδόν παθολογικό. Ο μεγαλύτερος μου φόβος από μικρό παιδί μέχρι σήμερα ήταν να μη χάσω κάποιον από την οικογένειά μου. Κι έγινε με αυτόν τον τρόπο. Ένας χαμός μέσα στην οικογένειά σου δεν μπορεί να ξεπεραστεί ποτέ. Ο μπαμπάς μου είχε αρκετά προβλήματα από την ηλικία των 40 ετών αλλά τα πάλευε ως λιοντάρι. Έφτασε 77, το είχαμε χωνέψει κάποια στιγμή ότι τα όρια θα στενέψουν. Το ήξερε και ο ίδιος, αλλά ήταν τόσο μάγκας που δεν μάσησε μέχρι την τελευταία στιγμή».Και συνέχισε λέγοντας: «Έγινε αυτό και είχα τη μαμά να μου δίνει κουράγιο. Έκανε μία επέμβαση στη μέση για να ζήσει λίγο καλύτερα γιατί πονούσε πολύ. Από την επέμβαση στη μέση, κόλλησε ένα μικρόβιο και πήγαν όλα στραβά. Σε ανθρώπους που δεν έφυγαν με τη φυσική ροή, είναι αυτό το γιατί, αυτό το ανεξήγητο που μπορεί να υπάρχει. Πηγαίνω σε ψυχολόγο για να μπορώ να αντιμετωπίσω λίγο καλύτερα αυτά τα γιατί που δε μπορώ να τα λύσω μόνος μου. Παρόλα αυτά έχω ένα αντίβαρο, αυτό που μου έδωσαν αυτοί οι άνθρωποι και η οικογένεια που έχω φτιάξει».Ο Γιώργος Γιαννιάς έχει βρει τον έρωτα στα μάτια της Ελευθερίας Παντελιδάκη, με την οποία έχουν δημιουργήσει μία υπέροχη οικογένεια με τα δύο τους παιδιά, Αντώνη και Στέφανο.
