Για την πρώτη του οντισιόν με ακροατή τον πατέρα του, Αντώνη Βαρδή, αλλά και τον θάνατό του το 2014, μίλησε ο Γιάννης Βαρδής σε κοινή τηλεοπτική συνέντευξη με τη σύζυγό του.
Ο τραγουδιστής και Νατάσα Σκαφιδά, βρέθηκαν καλεσμένοι στην εκπομπή «Δύο στη 1», όπου αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων και στον γιο τους.«Ο μικρός Αντώνης τραγουδάει πολύ σωστά. Είναι φοβερό πώς τα φέρνει η ζωή, τα ίδια πράγματα είχε πει και ο πατέρας μου για μένα. Μου έλεγε “είσαι τυχερός που θες να ασχοληθείς με τη μουσική. Βέβαια είσαι και τυχερός που μου αρέσεις, γιατί αν δεν μου άρεσες, δεν θα έμπαινες ποτέ μέσα στο χώρο”. Μου το είχε ξεκαθαρίσει αυτό από την πρώτη οντισιόν που κάναμε μεταξύ μας για να με ακούσει. Είχε συγκινηθεί κιόλας, είχε φύγει από το σαλόνι» είπε αρχικά ο Γιάννης Βαρδής.Στη συνέχεια, ο τραγουδιστής δήλωσε: «Το 1995 κάναμε το “Θα σε περιμένω” και το 1997 την “Οικογενειακή υπόθεση”. Είναι ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι. Ήταν το πρώτο διάστημα που αρχίσαμε να ζούμε μαζί, δεν γνωριζόμασταν πάρα πολύ καλά. Δεν μπορούσαμε ακόμα να μιλήσουμε ανοικτά μεταξύ μας. Έτσι, βρέθηκε ο Μάνος Τσιλιμίδης, του είπα κάποια πράγματα για τον πατέρα μου, ο πατέρας μου του είπε κάποια πράγματα για μένα. Ο Μάνος, λοιπόν, έγραψε αυτό το κομμάτι, το οποίο στην ουσία είναι ένας διάλογος μεταξύ πατέρα και γιου».
Ο τραγουδιστής και Νατάσα Σκαφιδά, βρέθηκαν καλεσμένοι στην εκπομπή «Δύο στη 1», όπου αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων και στον γιο τους.«Ο μικρός Αντώνης τραγουδάει πολύ σωστά. Είναι φοβερό πώς τα φέρνει η ζωή, τα ίδια πράγματα είχε πει και ο πατέρας μου για μένα. Μου έλεγε “είσαι τυχερός που θες να ασχοληθείς με τη μουσική. Βέβαια είσαι και τυχερός που μου αρέσεις, γιατί αν δεν μου άρεσες, δεν θα έμπαινες ποτέ μέσα στο χώρο”. Μου το είχε ξεκαθαρίσει αυτό από την πρώτη οντισιόν που κάναμε μεταξύ μας για να με ακούσει. Είχε συγκινηθεί κιόλας, είχε φύγει από το σαλόνι» είπε αρχικά ο Γιάννης Βαρδής.Στη συνέχεια, ο τραγουδιστής δήλωσε: «Το 1995 κάναμε το “Θα σε περιμένω” και το 1997 την “Οικογενειακή υπόθεση”. Είναι ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι. Ήταν το πρώτο διάστημα που αρχίσαμε να ζούμε μαζί, δεν γνωριζόμασταν πάρα πολύ καλά. Δεν μπορούσαμε ακόμα να μιλήσουμε ανοικτά μεταξύ μας. Έτσι, βρέθηκε ο Μάνος Τσιλιμίδης, του είπα κάποια πράγματα για τον πατέρα μου, ο πατέρας μου του είπε κάποια πράγματα για μένα. Ο Μάνος, λοιπόν, έγραψε αυτό το κομμάτι, το οποίο στην ουσία είναι ένας διάλογος μεταξύ πατέρα και γιου».
Κλείνοντας, ο Γιάννης Βαρδής ανέφερε: «Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι ο πατέρας μου θα φύγει από τη ζωή. Δεν το είδα ρεαλιστικά, πολύ πιθανόν από την αγάπη μου. Ήμουν δίπλα του κάτι παραπάνω από νοσηλευτής. Τόσο πολύ που μπορεί κάποιος άνθρωπος να αισθανόταν ότι έχανε την αξιοπρέπειά του, αλλά εγώ σαν γιος ήμουν εκεί γιατί ήξερα ότι κι εκείνος το ίδιο θα έκανε για μένα».