Μπορεί η τηλεόραση να γίνει ένα μέσο που θα περάσει το καλό τραγούδι στο μεγάλο κοινό;
«Αισθάνομαι ότι την τελευταία πενταετία οι πολύ ποιοτικές σειρές έγιναν το όχημα για να μπει η καλή μουσική στα σπίτια, όχι μόνο με τον «Σασμό», αλλά και με τις «Αγριες Μέλισσες», «Το Νησί», «Το Κόκκινο Ποτάμι». Εγιναν πολύ ωραίες δουλειές. Είναι η απόδειξη ότι μπορεί να είναι καλή η τηλεόραση και να γίνει όχημα για να μπει το καλό τραγούδι στα σπίτια».
Πώς νιώθεις ως στιχουργός και ως ερμηνευτής; Πώς συνυπάρχουν αυτές οι δυο ιδιότητες;
«Ο στίχος είναι πολύ ιδιαίτερο και δύσκολο είδος. Γι’ αυτό και δεν με θεωρώ στιχουργό. Μου είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ τον εαυτό μου να τραγουδάω τους στίχους μου. Γι’ αυτό έχω τραγουδήσει μόνο δύο από τα τριάντα τραγούδια του «Σασμού». Ηθελα να γράφω για συναδέλφους. Το κάθε τραγούδι είναι γραμμένο, όχι μόνο πάνω στις ανάγκες της σειράς, αλλά και πάνω στην ταυτότητα του κάθε ερμηνευτή. Αυτή είναι η λεπτομέρεια που οδήγησε στο να αγαπηθούν αυτά τα τραγούδια τόσο πολύ.»
Πώς είσαι στον ρόλο του πατέρα;
«Από τότε που γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος, Νικόλας, που είναι επτά ετών σήμερα, και ο Κωνσταντίνος, που είναι πέντε, άλλαξε όλη η ζωή μου. Μάλλον η ζωή μου άλλαξε από τη στιγμή που συνάντησα την Κατερίνα. Αποφάσισα ότι η δουλειά θα μπει σε δεύτερη μοίρα και όταν ήρθε και ο Νικόλας, μπήκε σε… τελευταία μοίρα. Τραγουδάω και έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θα γυρίσω σπίτι. Αυτό με ενδιαφέρει… Να γυρίσω σπίτι. Το 2000 θα προτιμούσα το τραγούδι από την οικογένεια, σήμερα δεν τίθεται τέτοιο θέμα… Νιώθω πληρότητα, είμαι διαφορετικός πλέον… Δεν μπορώ να πω πώς είμαι ως πατέρας. Ομως, είναι σίγουρο ότι κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να ακούω από τα παιδιά μου τη φράση: «Μπαμπά, είσαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου»
Πηγή Ελεύθερος Τύπος