Ο Κώστας Μπίγαλης μίλησε σε συνέντευξή του σε γνωστό περιοδικό για τα ατυχήματα και τα απρόοπτα που είχε στην πίστα.Με τόσα χρόνια καριέρας και σημαντικής πορείας, θα ήταν αδύνατο να μην υπήρξαν και απρόοπτα.
Εμμονικές θαυμάστριες είχατε;
Μόνο νορμάλ κορίτσια, γιατί δεν επιτρέπω τέτοια πράγματα. Εμμονικές δεν με πλησιάζουν (γέλια).
Είχατε ποτέ κάποιο ατύχημα στην πίστα;
Μια φορά θυμάμαι το ‘93 ήμασταν στον Άγιο Νικόλαο στην Κρήτη και ήταν μαζί ο φίλος μου και αδερφός ο Αντώνης Τουρκογιώργης που έπαιζε κιθάρα. Τότε λοιπόν μου έπιασαν το χέρι τα παιδιά από κάτω και το πόδι μου σφηνώθηκε κάτω από ένα ηχείο. Με τράβαγαν για να πάω προς το μέρος τους και δεν καταλάβαιναν ότι θα μου έσπαγε το γόνατο. Ζήτησα τότε βοήθεια από τον Αντώνη λέγοντάς του «πιάσε με μου σπάνε το πόδι».Πραγματικά την τελευταία στιγμή όταν είδε στο πρόσωπό μου την απόγνωση με τράβηξε και με έσωσε. Ήταν πολύ επικίνδυνο, θα ήταν μεγάλη ζημιά στο πόδι μου. Πάλι το ίδιο καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη είχαμε μαζέψει 2-3 χιλιάδες κόσμο και την ώρα που βγαίνουμε με την μπάντα που είχα τότε ο ντράμερ λιποθύμησε. Τον πήγαν στο νοσοκομείο και συνήλθε την επόμενη μέρα. Επειδή εγώ και ο Τουρκογιώργης παίζαμε λίγο ντραμς ανεβήκαμε και όπου δεν τραγούδαγα εγώ έπαιζε ο Αντώνης ντραμς και όταν τραγούδαγαν άλλοι, έπαιζα εγώ. Ο κόσμος ευτυχώς δεν κατάλαβε τίποτα, είπε ο Κώστας Μπίγαλης στο περιοδικό Λοιπόν και στον Ανδρέα Θεοδώρου.